Rouw in je lijf

• Kan je lijf Rouwen?

• Wat doet Rouw met je lijf?

• Voel je de Rouw in je lijf?

ROUW IN BODY, MIND & SOUL

Afgelopen donderdag ging ik voor mijn zoveelste behandeling naar mijn osteopathe. Een bijzondere vrouw, die zich zo kan verbinden met mijn mind, body & soul. Nadat ik haar mijn verhaal had gedaan over het overlijden van mijn dierbare vader, gaf ze aan dat ik mocht gaan liggen voor de behandeling. Ik voelde meteen spanning opkomen. Ineens vanuit het niks was er de verbinding met mijn lijf & voelde ik dat mijn lijf aan het rouwen was. Kan dat eigenlijk wel, vroeg mijn geest zich af? Ik liet het snel los en vanuit de verbinding met mijn osteopathe durfde ik mijn lijf weer te voelen. Te voelen hoe het ermee is. Te voelen wat gevoeld mag worden. Te voelen wat geheeld mag worden. En vooral te voelen wat gehoord mag worden. Mijn lijf is in Rouw na het overlijden van mijn dierbare vader. Mijn rug doet enorme zeer. Mijn stuitje is overgevoelig. Mijn hoofd doet pijn en mijn nek voelt zwaar. De tranen borrelen op achter mijn ogen en heel voorzichtig laat ik het toe.

MIJN LIJF MAG ROUWEN

Mijn lijf is in Rouw. Nu klinkt dat logisch, maar ik heb er nooit eerder bij stilgestaan. Jij? Heb jij gevoeld dat jouw lijf in Rouw is geweest bij het verlies van een dierbare? Ikke niet, want rouw betekende voor mij vooral hartenpijn & zielenpijn en een geest, die het verlies een enigszins draaglijke plek probeert te geven door alles te begrijpen.

Ja, die rouw vanuit mijn ziel & mijn geest was herkenbaar. Al weken. Al jaren, want vanwege de ernstige ziekte van mijn vader heb ik de afgelopen jaren stukje bij beetje afscheid moeten nemen van de bijzondere man, die mijn vader was. Door zijn ziekte was er enkel nog energie over voor het lijf. Zijn wijze Geest en zijn sprankelende Ziel hadden hun energie verloren in de strijd van de lijflijke ziekte. Een pijnlijk besef, maar een heel logisch proces. Want het lijf heeft geknokt voor wat het waard was. In de hoop dat er uiteindelijk  weer energie zou zijn voor die wijze Geest en sprankelende Ziel. Maar helaas mocht dat niet zo zijn en verloor ook zijn lichaam alle energie.

ROUW-BIJ-LEVEN EN ROUW-BIJ-DOOD

En zo ontstond de Rouw om het verlies van mijn dierbare vader. Een dierbare SoulMate, want mijn papa en ik waren zo enorm verbonden. Zo één. Wij begrepen elkaar op afstand. Voelden elkaar aan. En wisten met 1 oogopslag hoe het met de ander was. Heel bijzonder en mij zo dierbaar. Maar nu…nu is mijn papa er niet meer. Nu is mijn SoulMate er niet meer en dat doet pijn. Pijn in mijn Mind, pijn in mijn Soul en dus ook pijn in mijn Body. Op alle drie de gebieden van ons mens-zijn treedt de Rouw keihard op. En dus ook op Body-niveau. Mijn lijf zit totaal vast. Mijn lijf maakt een buigende beweging. Mijn stuitje en hoofd bewegen naar elkaar, krimpen in elkaar. Een duidelijk teken van Rouw, want het liefste zou ik willen dat de rouw weg was. Het liefste wil ik me verstoppen. Ik wil niet gezien worden. Ik wil niet erkennen dat mijn dierbare vader er niet meer is. Dat Nooit Meer aan enorme kracht heeft toegenomen.

NOOIT MEER ZORGT VOOR EEN BUIGENDE BEWEGING

En toch is er maar 1 boodschap aan mij. Ik mag zichtbaar Rouwen. Ik mag er de tijd voor nemen. Ik mag me zo voelen. Maar …dan moet ik me niet verstoppen. Niet voor het verlies. Niet voor mezelf en niet voor de buitenwereld. Het wordt tijd dat Rouw gezien wordt, erkend wordt, omarmd wordt en daarmee geheeld wordt in de hevigheid, waarin het aanwezig is. Samen delen is samen helen.

En dat kan alleen als we de Rouw samen in de ogen kijken. Als je mij ziet in mijn Rouwproces. Als je mij erkend in mijn pijnlijke verlies. Als je aandacht geeft aan mijn hartenpijn & zielenpijn. En vooral als ik mijzelf erken in mijn Rouw. Ik mag het er laten zijn. Ik mag het laten zien en ik mag het delen. Alleen dan krijgt het beetje bij beetje een nieuwe plek in mijn leven, het verlies van mijn dierbare vader. Als ik de andere weg verkies, dan gaat de Rouw zich vastzetten in mijn lijf. Nog meer dan het nu al doet. En uiteindelijk worden de klachten heviger en heviger, totdat mijn lijf STOP zegt. Ik heb het maar al te vaak gezien bij mijn klanten en heb het zelf ook al eerder mogen ervaren.

Laten we het anders doen. Laten we het samen doen. Laten we verbinden in het verlies dat er is.

SAMEN DELEN = SAMEN HELEN

Dus lieve mensen, erken dat je mag rouwen. Dat rouw er mag zijn. Dat rouw plaats heeft in je Body, je Mind & je Soul. Ze verdienen alle 3 jouw waardige aandacht. En verbindt juist vanuit de Rouw vooral ook met anderen, die je dierbaar zijn. Bespreek wat je nodig hebt. Voel welke beweging je lijf wilt maken. Maak contact met je hartenpijn & zielenpijn. Dat verdien jij. Dat verdienen jouw Body, Mind & Soul.

Voor nu geef ik mijn lijf de liefdevolle aandacht, die het nu vraagt. Neem ik mijn lijflijke rust, die het nodig heeft. Schrijf ik mijn gedachten op papier en deel ik mijn harten- en zielenpijn met jou. Ik ben er dankbaar voor dat je mijn verhaal gelezen hebt. Dat je me gezien hebt, gevoeld hebt en mij daarmee erkent in mijn pijnlijke verlies. Dank je wel voor deze bijzondere verbinding, die ik mag voelen.

VERBINDEN IN ROUW & VERLIES

Voel jij dat je verbinding wilt maken in jouw Rouw & Verlies? Voel dan vooral dat ik er ook voor jou ben. Dat ik je verhaal graag lees, hoor & zie. Voel dat je de verbinding met mij mag maken. Zo maken we samen het leven bespreekbaar en vooral draaglijker. En zo ontstaat er alle ruimte voor jouw ZielenLicht om puur te stralen. Ik straal graag met je mee.

In liefdevolle Verbinding,

Manon